Struikelend achter Jezus aan Struikelend achter Jezus aan

Op het moment van schrijven heeft Femke Bol zojuist bij de Olympische Spelen een fenomenale prestatie geleverd op de estafette 4 x 400 meter. Wellicht is het u ook bekend dat ze vorig jaar op ditzelfde onderdeel op het WK atletiek in 2023 met goud in het vizier vlak voor de finish struikelde. Met deze herkansing op de Olympische Spelen heeft ze zich meer dan herpakt.

Misschien een vreemde vergelijking, maar zoals de deelnemers van de Spelen kunnen we allemaal wel eens momenten hebben waarbij we het gevoel hebben te moeten presteren. Dan kijken we terug op een moment waarop we de kans kregen om ‘de barmhartige Samaritaan’ te zijn, om iets van Jezus’ liefde te tonen, om juist niet te reageren als een farizeeër of om aan te bieden te bidden voor onze naaste. Op het moment van terugkijken kun je dan denken dat je gezakt bent voor de test of, zoals in bovenstaand voorbeeld, gestruikeld bent voor de eindstreep.

Ondanks dat we een prachtig Handboek hebben waarin staat uitgeschreven hoe we in ons dagelijks leven gezonde keuzes kunnen maken, zowel fysiek, sociaal als emotioneel voor onszelf en in het contact met anderen, gaan we allemaal wel eens of regelmatig onderuit. 

Femke kreeg een herkansing. Wij krijgen er gelukkig meer dan één. We hoeven ons geestelijk leven niet te zien als een belangrijke wedstrijd of een examen, maar we mogen dat zien als een reis. Als we struikelen staan we weer op en mogen we hetgeen we weer ontdekt hebben meenemen op het vervolg van onze reis. Zo gaan we al struikelend achter Jezus aan.

Hartelijke groet,
Rianne van Duijn



 
terug