Reflecteren Reflecteren

Een van de tradities in onze vriendengroep is dat we op tweede kerstdag met elkaar eten én terugblikken op het afgelopen jaar. Dit doen we aan de hand van foto’s. Iedereen levert een aantal foto’s aan met gebeurtenissen van het afgelopen jaar. Ook de kinderen weten dat dit inmiddels vaste prik is en beleven er over het algemeen veel plezier aan. “O ja, weet je nog?! Dat was echt heel leuk!” Inmiddels met een aantal pubers erbij krijgen we ook wel eens de opmerking: “Mam, moest dat nou, die foto erbij? Had je dat niet even kunnen vragen?” Blijkbaar een plaatje waar ze niet direct trots op zijn.
Door het jaar zo met elkaar door te nemen word je bewust van wat het jaar je allemaal gebracht heeft. Behalve dit te doen aan de hand van foto’s met Kerst met meerdere gezinnen, doe ik dit inmiddels ook op persoonlijk vlak. Even reflecteren. Herkauwen. Waar ben ik dankbaar voor? Wat vond ik lastig? En wat neem ik mee uit die moeilijke momenten? Op welke manier heb ik aandacht besteed aan mijn gezondheid, zowel fysiek als mentaal? Wat ging goed in mijn relaties en wat ging er anders dan verwacht? Hoe gaat het met mijn tijd met God? En hoe is het gegaan met mijn werk en studie? Waar ben ik trots op en waarop iets minder? Wat wil ik vieren en welke lessen trek ik hieruit voor het nieuwe jaar? Met welke intentie wil ik het nieuwe jaar ingaan?
Dankbaar ben ik met onze genadevolle God, die mij helpt bij dit reflecteren. Hij laat mij meerdere ‘foto’s’ zien. De plaatjes waar ik minder trots op ben, waar Hij met liefde Zijn licht op schijnt om mij zo te helpen groeien. Ook de plaatjes van de mooie momenten, waarvan ik geloof dat Hij ze met mij meeviert. Ik scrol nog even door de foto’s van afgelopen jaar en zeg in gedachten: “O ja, weet U nog? Dat was echt heel leuk! Dank U Heer!”

Hartelijke groet,
Rianne van Duijn
 
terug